Sunday, April 25, 2010

გუგუშვილი: "კოკოს კომისია დინების საწინააღმდეგოდ ცურავს"

მადლენა მაჭარაშვილი
ბესარიონ გუგუშვილი: „დინების საწინააღმდეგოდ მცურავი“  კოკოს  კომისია ყალბის მქმნელი ორგანოა„ახალი 7 დღის“ ექსკლუზიური ინტერვიუ ზვიად გამსახურდიას მთავრობის პრემიერმინისტრ ბესარიონ გუგუშვილთან არა მხოლოდ 9 აპრილის აღსანიშნავად მიგვაჩნია მნიშვნელოვნად. როგორც ცნობილია, ზვიად გამსახურდიას გარდაცვალების საკითხის შემსწავლელი კომისია დიდ იმედს ამყარებს გამსახურდიას გარდაცვალების მოწმეებისგან ჩვენების აღებაზე. გარდაცვალების მთავარი მოწმე ბესარიონ გუგუშვილი ჩვენთან საუბარში აცხადებს, რომ კომისიასთან თანამშრომლობას არ აპირებს, რადგან მას არ ენდობა.

— ბატონო ბესარიონ, 9 აპრილს საქართველოში გლოვისა და დამოუკიდებლობის დღე ერთდროულად კიდევ ერთხელ აღინიშნება. როგორ გაიხსენებდით 1989 წლისა და 1991 წლის 9 აპრილს?

— თბილისში 1989 წლის 9 აპრილს მომხდარს წინ უსწრებდა ძალზე მსგავსი და უფრო მასშტაბური სისხლიანი მოვლენები პოლონეთში 1983 წელს, ხოლო მოსდევდა არანაკლებ სისხლიანი მოვლენები ბაქოში 1990 წლის 20 იანვარს (დაიღუპა 124, დაიჭრა 737), რიგაში 1991 წლის 14-20 იანვარს (სადაც სსრკ ჯარებმა დახოცეს ხალხის მხარეს მდგარი ლატვიელი პოლიციელები და ტელეჟურნალისტი), ვილნიუსში 1991 წლის 13 იანვარს (სსრკ ჯარებმა ლიტვის მთავრობის სახლზე შეტევისას მოკლეს 14 მოქალაქე). ასე რომ, სსრკ–ისა და სოციალისტური ბანაკის დაშლას დამოუკიდებლობისათვის მებრძოლთა მხრიდან მსხვერპლი ახლდა არა მხოლოდ საქართველოში, არამედ, პრაქტიკულად, ყველგან სადაც ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობა აქტიური და მაგალითის მიმცემი იყო.

მაგრამ, სწორედ, ამ აქტიურმა, სამაგალითო მოძრაობებმა დაამხეს ბოლოს ის ბოროტების იმპერია, რომელსაც სოცბანაკი და სსრკ ერქვა. აღსანიშნავია, რომ პოლონეთშიც, აზერბაიჯანშიც, ლიტვაშიც და ლატვიაშიც ფართოდ და ყოველწლიურად აღნიშნავენ იქაურ „9 აპრილებს“, თუმცა რატომღაც ეს აღნიშვნა იზოლირებულად ხდება და არასდროს მოიხსენიებენ სხვა რესპუბლიკებში თავგანწირვის მაგალითებს. ნეტა რატომ?

— ქართულ ეროვნულ თარიღებზე საუბრის დროს გვერდს ვერ ავუვლით იმ მოვლენების მთავარი გმირის, ზვიად გამსახურდიას, გარდაცვალების საკითხს. მითუმეტეს, რომ ეს თემა საქართველოში ბოლო დროს კვლავ გააქტიურდა - საკითხს საპარლამენტო კომისია სწავლობს. შესაძლებლად მიგაჩნიათ თუ არა კომისიის დასკვნის პროგნოზირება?

— მოგეხენებათ, ალბათ, რომ, როგორც ზვიად გამსახურდიას დევნილი მთავრობის პრემიერმინისტრი, რომელიც არ გადამდგარა და არც ვინმეს გადაუყენებია კანონიერად -საქართველოში ფაქტობრივად არსებულ რეჟიმს უკანონოდ, არალეგიტიმურად მივიჩნევ და, ამდენად, არალეგიტიმურად ვთვლი მის ყველა ორგანოს ე.წ. პარლამენტის და ამ „პარლამენტის“ ნებისმიერი კომისიისა თუ სხვა საგამოძიებო ორგანოების ჩათვლით. რაც შეეხება „დინების წინააღმდეგ მცურავი“ კოკოს კომისიას - ვინმეს სჯერა ამ კომისიის ობიექტურობის? - თუნდაც თვით ამ კომისიის წევრებს სჯერათ?

ღირს, გავიხსენოთ, რომ სააკაშვილის რეჟიმმა ზვიად გამსახურდიას სიკვდილთან დაკავშირებული გამოძიება ჯერ კიდევ 2004 წელს წამოიწყო. ამ გამოძიებაში ათობით გამომძიებელმა დაკითხა ასობით მოწმე და ჩაატარა ასობით საგამოძიებო პროცედურა, დაწერა ათასობით გვერდი მასალა - სულ ტყუილად? - უშედეგოდ? - საინტერესოა, კოკოს კომისიის დასკვნების შესაბამისად თუ დაისჯება სამაგალითოდ ამ გამოძიების რომელიმე მოხელე და თუ აიძულებენ გამოძიებას, „შეკეროს“ კოკოს კომისიის მიერ დაკვეთილი მკვლელობის საქმე...

— მე პრესის არქივში მოვიძიე თქვენ მიერ გავრცელებული დოკუმენტი, რომლის თანახმად, ზვიად გამსახურდიას ოჯახმა, კერძოდ, მისმა ქვრივმა, დადო პირობა, რომ გამსახურდიას სიკვდილის შესახებ თვითმკვლელობის ვერსიის გარდა სხვა ვერსიას არასდროს წამოაყენებდა. რატომ გახდა საჭირო ასეთი პირობის ოფიციალურად, დოკუმენტურად გაფორმება?

— ოჯახის მიერ დადებული პირობის თანახმად, რომელსაც, მაგალითად, ახმოვანებს ზ.გამსახურდიას გროზნოში გადასვენების საერთაშორისო(!) კომისიის თავმჯდომარე, ჩეჩნეთის ვიცეპრეზიდენტი ზელიმხა იანდარბიევი თბილისში მიცემულ საჯარო ინტერვიუში - გამსახურდიას ოჯახი უნდა ყოფილიყო ზვიად გამსახურდიას თვითმკვლელობის ვერსიის გარანტი და მცველი! ანუ გამსახურდიას ოჯახს არასდროს უნდა წამოეყენებინა სხვა ვერსია, გარდა თვითმკვლელობისა და ყოველთვის უნდა დაეცვა სწორედ და ზუსტად თვითმკვლელობის ვერსია!

— იმავე პირობის თანახმად, ზვიად გამსახურდიას თვითმკვლელობის მოწმეები უარს ამბობდით გამსახურდიას ცხედრის სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის მოთხოვნასა და პირველი პრეზიდენტის გარდაცვალების საკითხთან დაკავშირებულ გამოძიებაში მონაწილეობაზე. ამ პირობის გამო უარს იტყვით საქართველოს პარლამენტში დღეს შექმნილ კომისიასთან თანამშრომლობაზე?

— არაზუსტი და არასრულია თქვენი ინფორმაცია. ზ.გამსახურდიას გროზნოში გადასვენებისთანავე სიკვდილის მოწმეებმა მოვითხოვეთ სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის ჩატარება სანდო საერთაშორისო სპეციალისტების მიერ (რაც ოჯახის დაჟინებული წინააღმდეგობის გამო არ მოხდა), ხოლო ცხედრის დაკრძალვისთანავე, დაუყონებლივ მივმართე უზენაესი საბჭოს თავმჯდომარეს ოფიციალური მოთხოვნით, შეექმნათ კომისია პრეზიდენტ გამსახურდიას თვითმკვლელობის გარემოებათა შესასწავლად (გამოქვეყნებულია) - ამდენად საკითხის შესწავლა-გამოკვლევა-გამოძიების ინიციატივა ჩვენგან, სიკვდილის მოწმეებისგან, მოდიოდა. ხოლო რაც შეეხება სასამართლო ექსპერტიზასა და გამოძიებაში მონაწილეობაზე უარს (რომელზეც თქვენ მიუთითებთ) - ეს ეხებოდა შევარდნაძის არალეგიტიმური რეჟიმის მიერ (რომლის სამართალმემკვიდეც გახლავთ სააკაშვილის არალეგიტიმური რეჟიმი) წამოწყებულ გამოძიებასა და სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზას.

— პირობა ითვალისწინებდა თუ არა სანქციებს მისი დარღვევის შემთხვევაში? რა სანქციებზე იყო საუბარი?

— ოჯახის მიერ დადებული და საქვეყნოდ ცნობილი პირობის დაღვევისათვის ალბათ მთავარი სანქცია იყო, არის და იქნება სირცხვილი (თუ ასეთის საზოგადოებრივი გარემო არსებობს და იარსებებს საქართველოში)... არსებობს?

— ფიქრობთ თუ არა, რომ ამგვარი პირობის დადება პირველი პრეზიდენტის გარდაცვალების საკითხს მეტად ბუნდოვანს ხდის, მსგავსი დოკუმენტის არსებობა ბევრ კითხვას ბადებს და საზოგადოების დიდ ინტერესს იწვევს...

— როდესაც ადამიანს აწყობს, რომ რამე ბუნდოვანი იყოს, ეს „რამ“ ბუნდოვანი იქნება და დარჩება ნებისმიერ შემთხვევაში. ამას ამტკიცებს უზნაძისეული „განწყობის თეორია“... ზოგადად კი ჯობდა, საზოგადოებას (და პრეზიდენტის ზრდასრულ ვაჟებს) „დიდი ინტერესი“ გამოეჩინათ პრეზიდენტის ბედ-იღბლისადმი იმ პერიოდში, როდესაც იგი იძულებული იყო, ტყე-ტყე, კარდაკარ მალვით ეხეტიალა - მძიმე ავადმყოფს (რასაც იოლად და დასაბუთებულად დაასკვნიდა სამედიცინო ექსპერტიზა, თუკი ის გროზნოში გადასვენებისას ჩატარდებოდა)...

— ჩვენ ვესაუბრეთ საპარლამენტო კომისიის წევრებს, ისინი ამბობენ, რომ უკვე გამოიკვეთა რამდენიმე საკითხი, რომელიც გამსახურდიას თვითმკვლელობის ვერსიას ეჭვქვეშ აყენებს. კერძოდ, საუბარია იმაზე, რომ თავის ქალაში შემავალი ტყვიის ხვრელი უფრო ვიწროა, ვიდრე ტყვიის სისქე. კომისიის წევრები აცხადებენ, რომ „სტეჩკინის“ ტყვიის სისქე 9.2მმ-ია, პროკურატურის მასალების თანახმად კი, თავის ქალაში შემავალი ხვრელი 7მმ-ის რადიუსისაა. რა კომენტარს გააკეთებდით ამ გარემოებაზე?

— მგონია, ცუდად გისაუბრიათ, მრუდედ „გამოკვეთილა“... სასაცილოა „საპარლამენტო კომისიის წევრების“ და ზოგჯერ ჟურნალისტების კომპეტენტურობის დონე. ასე მაგალითად: პირველი, წაიკითხეთ ვიკიპედიაში სტატია „Автоматический пистолет Стечкина“ და გაიგებთ, რომ ამ პისტოლეტის ყალიბია 9 მმ და არა 9.2 მმ! ( თუმცა გაუგებარია, 9მმ–ის რადიუსის ტყვიას როგორ უნდა შეექმნა 7მმ–ის რადიუსის ხვრელი! რედ.). მეორეც, განა ვინ გაზომა თავის ქალაში შემავალი ხვრელი? რომელი პროკურატურის რომელ მასალებზეა ლაპარაკი? სადაა ეს „მასალები“? სულ ტყუილები, ფანტაზიები, მონაჭორები, მონაჩმახები...

— კომისია ასევე საეჭვოდ მიიჩნევს გარდაცვლილის ცხედრის პოზას. მისი წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ შეუძლებელია, თვითმკვლელი ადამიანის ცხედარი ბუნებრივ მწოლიარე მდგომარეობაში იყოს, „სტეჩკინიანი“ ხელი კი მუცელზე ედოს. გამორიცხავთ, რომ გარდაცვლილს ხელის მდგომარეობა ვინმემ შეუცვალა?

— ძალზე მეეჭვება, რომ ამ კომისიამ რამე დაზუსტებით და დასაბუთებულად იცოდეს ამგვარი თვითმკვლელობების დროს მიცვალებულთა პოზებზე, ან ოდესმე ენახოთ საკუთარი თვალით ასეთი რამეები... თქვენ გინახავთ, როგორ მოძრაობს თვითმკვლელის პისტოლეტიანი ხელი გასროლის შემდეგ? სხვათა შორის, არის ასეთი დოკუმენტური ვიდეომასალა საიტზე - „სიმართლე“(იხილეთ ვიდეო). ფრიად ინფორმაციული ვიდეომასალაა, შეისწავლეთ და თქვენს მკითხველს შთაბეჭდილებები გაუზიარეთ ნამდვილი (და არა კოკოს შეთხზული) თვითმკვლელობის დროს პისტოლეტიანი ხელის მოძრაობაზე - იოლად წარმოიდგენთ, როგორ იმოძრავებდა ხელი, თვითმკვლელი დაწოლილი რომ ყოფილიყო.

ზოგადად, ნიშანდობლივია, რომ გამსახურდიას სიკვდილის გარემოებებზე გამუდმებით და დაჟინებით ყოველთვის არაპროფესიონალები საუბრობენ საზოგადოებასთან - არასდროს სასამართლო ექსპერტიზის სპეციალისტები, არასდროს არის მოტანილი ფაქტობრივი მასალები, მაგალითები, პრეცენდენტები, შედარებები. მაგრამ ეს არ არის გასაკვირი, ასეც უნდა მუშაობდეს არალეგიტიმური პარლამენტის ყალბისმქნელი ორგანო...

— საპარლამენტო კომისია მნიშვნელოვნად მიიჩნევს ასევე როსტოვში ჩატარებული სასამართლო ექსპერტიზის პასუხს. თქვენ თუ იცნობთ ამ ექსპერტიზის შედეგებს, იქნებ გვითხრათ, რა წერია ამ დოკუმენტში?

— როსტოვში ჩატარებული სასამართლო ექსპერტიზის მასალები მართლაც რომ საინტერესოა... და რადგან მას ასეთი დაჟინებით უმალავს გამსახურდიას ოჯახი საზოგადოებას, მასში ისეთი რამეები წერია, რაც მათ არ აწყობთ...

— კონსტანტინე გამსახურდიამ, რომელიც საპარლამენტო კომისიას თავად ხელმძღვანელობს, სატელევიზიო ეთერით პირდაპირი მინიშნებები გააკეთა ზვიად გამსახურდიას მკვლელობაში მონაწილეებსა და მკვლელობის სავარაუდო დამკვეთებზე: გია გულუაზე, შოთა კვირაიაზე, ავთანდილ იოსელიანზე, ავთანდილ მარგიანზე, ედუარდ შევარდნაძეზე... თქვენ გამორიცხავთ ზვიად გამსახურდიას გარდაცვალებასთან ამ ადამიანების კავშირს?

— „მინიშნებები“, „სავარაუდო“ – „პირდაპირი“ თუ „არაპირდაპირი“ არაა სამართლებრივი, იურიდიული მსჯელობები, ფაქტორები და ასპექტები, რომლითაც უნდა გამოირჩეოდეს ლეგიტიმური საკანონმდებლო ორგანოს დოკუმენტები. სამართლებრივი, იურიდიული მსჯელობები, ფაქტორები უზრუნველყოფილი და განმტკიცებული უნდა იყოს გადამოწმებადი ფაქტებით, თვითმხილველთა ჩვენებებით, მოწმეებით და ასე შემდეგ, სხვა ყველაფერი ბელეტრისტიკა და ფანტაზიებია, თუმცა ამ არალეგიტიმური კომისიის „მუშაობა“ ასეთიც უნდა იყოს, მისი მიზანი ხომ პიარია, ჭორიკნობაა და სხვა არაფერი.

გამოაქვეყნა თუ არა კოკოს კომისიამ რამე ობიექტური და ცალსახა სამედიცინო-სასამართლო დასაბუთება იმისა, თუ რა გახდა ზვიად გამსახურდიას სიკვდილის მიზეზი? რამ მოკლა ზვიადი? ქართულ მედიაში ასეთი მოსაზრებაც კი წავიკითხე - ზვიადი კიბოთი მოკვდა და მკვლელობა-თვითმკვლელობა კი ინსცენირებულიაო... ვიკიპედიაში ზვიადის თვითმკვლელობის წინ დაწერილი წერილიც კია გამოქვეყნებული: „ნათელი გონებით, მე ამ ქმედებას ვასრულებ საქართველოს მმართველი რეჟიმის მიმართ პროტესტის ნიშნად და რადგან მე არ მაქვს საშუალება, როგორც პრეზიდენტს, სიტუაცია მოვაგვარო, აღვადგინო კანონი და წესრიგი,“ - აი რამდენნაირი „სიმართლეები“ არსებობს...

— ბოლოს საქართველოში მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებზეც მინდა გკითხოთ. ალბათ ადევნებთ თვალს ქართველი ოპოზიციონერების ერთი ნაწილის მოსკოვურ ვიზიტებს,
რომლებიც ხელისუფლების წარმომადგენლების მხრიდან ქვეყნის ღალატად ფასდება. თქვენ რა კომენტარს გააკეთებდით ამაზე?


— გახსოვთ? სააკაშვილიც ფრიად ინტენსიურად და რეგულარულად ეახლებოდა მოსკოვს - სანამ მას იქ იღებდნენ. კარგად მახსოვს, საჯაროდ აღნიშნა: გუდაურში თხილამურებზე სრიალს ვსწავლობ, რათა პუტინთან ერთად ვითხილამუროო! გააჩნია, ვის როდის ეთხილამურება... სხვათა შორის, კიევშიც ხშირად დადიოდა სააკაშვილი. ნატო-შიც შედიოდა. საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობასაც თავისი პრეზიდენტობის რომელიღაც ვადაში აღადგენდა. იცვლება ყველაფერი... არაფერია მუდმივი ამ ქვეყანაზე... ორიოდ წელიწადში სააკაშვილის პრეზიდენტობის ინსტიტუციის დემონტაჟიც დაიწყება და სხვა „სიმართლეების“ დრო დადგება, დაველოდოთ.

წყარო: "ახალი7დღე"

"შარდის" თემა ქართულ პოლიტიკაში

მადლენ მაჭარაშვილი
რას ამბობს უგულავა სააკაშვილის ზურგს უკან და რა კავშირი აქვს მასვე ნარკობიზნესთანბევრი მსჯელობის, კონსულტაციისა და პოლიტიკური კინკლაობის შემდეგ ოპოზიციურ ფლანგზე სიტუაცია, პრაქტიკულად, უცვლელი დარჩა. ოპოზიცია თბილისის მერობის ერთიან კანდიდატზე ვერ შეთანხმდა. ლევან გაჩეჩილაძის მიერ საკუთარი კანდიდატურის მოხსნის შემდეგ მერობის სურვილი მისმა ძმამ, „უცნობმა“, გამოთქვა. ვიდრე „უცნობის“ მერობის კანდიდატობა გადაწყდება, ოპოზიციური პარტიები წინასაარჩევნო კამპანიას აწარმოებენ და ერთმანეთს პოლიტიკური ლოზუნგებით ეჯიბრებიან. მმართველი პარტია კი ოპოზიციურ კამპანიას ჯერ კიდევ შორიდან აკვირდება და საარჩევნო მარათონში ჩართვას არ ჩქარობს.
წინასაარჩევნო პროცესებსა და საარჩევნო კანდიდატების შანსებზე „ახალი 7 დღე“ საზოგადოებრივი მოძრაობა „დაიცავი საქართველოს“ წარმომადგენელს გოგა ხაინდრავას ესაუბრა.

– დღეს თითქმის ყველამ იცის, რომ გიგი უგულავა არჩევნებში თბილისის მერობისთვის იბრძოლებს, თუმცა „ნაციონალურ მოძრაობას“ პარტიულ კანდიდატად ის ოფიციალურად ჯერ კიდევ არ დაუსახელებია. რით ახსნით ამ გარემოებას? მიგაჩნიათ თუ არა, რომ ამ ერთგვარი ყოყმანის მიზეზი პარტიაში არსებული შიდა დაპირისპირებაა?

– „ნაციონალური მოძრაობა“ არ არის პოლიტიკური პარტია. ეს არის ფიქცია. აბსოლუტური მითია ამ ორგანიზაციის პოლიტიკურ პარტიად წარმოსახვა. ეს არის კრიმინალური ჯგუფი, რომელიც გარკვეული ინტერესების ირგვლივ შეიკრიბა. ამ ადამიანებს არანაირი იდეოლოგია არ აერთიანებთ.

„ნაციონალურ მოძრაობაში“ გაერთიანებულ ადამიანთა ჯგუფს ძალიან დიდი ქონება და ძალაუფლება აქვს ხელში ჩაგდებული და, ბუნებრივია, ყველაფერს გააკეთებენ ამ ძალაუფლების შესანარჩუნებლად. ასეთ ჯგუფში ერთიანი კანდიდატი ვერ შეირჩევა: ვიწრო ინტერესები და მერკანტილური მოქმედებები მათ აზროვნებასა და ყოფაში იმდენად ძლიერი და მნიშვნელოვანია, რომ საუბარი რაღაც პოლიტიკურ არჩევანზე ზედმეტიც კი არის. „ნაციონალურ მოძრაობაში“ პოლიტიკური არჩევანი ვერ გაკეთდება. აქ არჩევანის განმსაზღვრელი ფაქტორი არის ის, თუ ვინ უკეთესად მისცემს შესაძლებლობას კრიმინალურ დაჯგუფებას ძალაუფლების შესანარჩუნებლად. აქედან გამომდინარე, როგორც კი მაფიოზურ სტრუქტურებსა და მსგავსი ტიპის გაერთიანებებში მომძლავრებას იწყებს ესა თუ ის ფრთა, იმწუთშივე იწყება ეჭვიანობა. განსაკუთრებით ეჭვიანობენ ბოსები. თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ამ მოძრაობის მთავარი ბოსი არის მიხეილ სააკაშვილი, მისი ეჭვიანობის არეალი არის ძალიან დიდი, აბსოლუტურად ნათელია, რომ უგულავას კანდიდატურის დასახელება მერის თანამდებობაზე მისთვის არის პრობლემური. ამ ნაბიჯით ის რეალურად ხელიდან უშვებს სადავეებს. როგორც კი უგულავა გახდება, ფიქტიურად, მაგრამ მაინც არჩეული მერი და ეს ადამიანი ბოსის კონტროლიდან გამოვა, ყველა სხვა პერსონა მის გვერდით გამოჩნდება, როგორც ძალაუფლების მიმთვისებელი.

განა შეიძლება, უგულავას უყვარდეს სააკაშვილი? მისი დამოკიდებულება სააკაშვილის მიმართ ნათლად გამოჩნდა ერთ–ერთ პირდაპირ სატელევიზიო ეთერში – მიშა რომ ხარაჩოზე აძვრა და ჩამოვარდნის სერიოზული საფრთხე შეიქმნა, უგულავამ გვერდზე მდგომს გადაულაპარაკა: სულ გარეკა ამ უბედურმაო.

პირადული ურთიერთობებიდან და სხვადასხვა ასპექტიდან გამომდინარე, შეუძლებელია, უგულავას სააკაშვილი უყვარდეს, მოსწონდეს, ან მეგობრობდეს მასთან. ურთიერთობები აწყობილია მხოლოდ ანგარებაზე, ინტერესებზე. ამას სააკაშვილიც გრძნობს. იმიტომაც იკავებენ თავს გიგი უგულავას კანდიდატურის ოფიციალურად დასახელებაზე.

– ამ კონტექსტში ალბათ საინტერესოა ძალოვან უწყებაში განხორციელებული დღევანდელი საკადრო გადაწყვეტილება. ვგულისხმობ სოდ–ის ხელმძღვანელის, ერეკლე კოდუას, კრიმინალური პოლიციის დეპარტამენტის ხელმძღვანლად გადაყვანას, ანუ მის თანამდებობრივად დაქვეითებას.

–ესეც ძალიან მარტივი ასახსნელია. პატრონმა, და, ამ შემთხვევაში, პატრონი არის მერაბიშვილი, არ აპატია მას თავისი ცოლისძმის თავხედობა. მათ ისეთი რამ ჩაიდინეს, რასაც მერაბიშვილი არ დაუშვებს და არ შეურიგდება. მერაბიშვილი და სააკაშვილის რეჟიმი დგას პოლიციაზე. როგორ აპატიებს მერაბიშვილი პოლიციელების შეურაცხყოფას ვინმეს? ამას კოდუას კი არა, საკუთარ ძმას არ აპატიებს.

–ოპოზიციურ პარტიებს შორის თვეების განმავლობაში მიმდინარეობდა კონსულტაციები თბილისის მერის თანამდებობაზე ერთიან კანდიდატზე შესათანხმებლად. როგორ ფიქრობთ, რატომ დასრულდა ეს პროცესი უშედეგოდ?

– ეს არის ძველი ქართული ავადმყოფობის შედეგი. ამპარტავნობის შედეგი. ადამიანებს არ შეუძლიათ დათმობა. ქართველებს არ ესმით სიტყვა „ჩვენ“, ესმით მხოლოდ „ჩემი“.

– ვისთვის უნდა დაეთმოთ?

– მე ვფიქრობ, ყველაზე რეიტინგული ფიგურა ოპოზიციური პარტიების კანდიდატებს შორის დღეს არის ირაკლი ალასანია. მიმაჩნია, რომ ერთიანი კანდიდატის ირგვლივ ყველას გაერთიანება უპერსპექტივოა, მაგრამ, თუ ახლა ამ გზით აპირებ წასვლას, მხარი ალასანიას უნდა დაუჭირო.

–ლევან გაჩეჩილაძემ უარი თქვა თბილისის მერის თანამდებობაზე საკუთარი კანდიდატურის დაყენებაზე, მაგრამ დღეს გავრცელდა ინფორმაცია, რომ მერობის სურვილი აქვს მის ძმას გია გაჩეჩილაძეს. რა კომენტარს გააკეთებდით ამაზე?

– „უცნობი“ არის მსახიობი და თან ძალიან ნიჭიერი. აქედან გამომდინარე, უნდა განვიხილოთ მის მიერ ნათქვამი ყველა სიტყვა. მე ვფიქრობ, ოპოზიციის ძალიან დიდი შეცდომა იყო, რომ ლევან გაჩეჩილაძე ერთიან კანდიდატად არ დაასახელეს. ეჭვი არ მეპარება, რომ გაჩეჩილაძე დაანგრევდა სააკაშვილსაც და უგულავასაც. მას ძალიან დიდი პოტენციალი აქვს.

– რა შანსები აქვს ოპოზიციას დღეს იმისთვის, რომ შეცვალოს თვითმმართველობების და კონკრეტულად თბილისის ხელისუფლება?

– საერთოდ, დიდი შანსი გვაქვს, რომ ეს ხელისუფლება შევცვალოთ. არ მგონია, რომ ხელისუფლება შეიცვალოს კონკრეტულად ამ არჩევნების გზით, მაგრამ აუცილებლად შეიცვლება ამ არჩევნების შედეგად.

– თქვენს იმ განცხადებაზეც მინდა გკითხოთ, რომელიც ერთ–ერთი ტელევიზიის ეთერში გააკეთეთ: თქვით, რომ გიგი უგულავა პირადად იღებს შემოსავალს ნარკოტიკების რეალიზაციიდან. რა გაძლევთ ამის თქმის საფუძველს?

– დღეს თბილისში 150 ათასი ნარკომანია. ეს ადამიანები ყოველდღიურად მოიხმარენ ნარკოტიკს. თქვენ წარმოგიდგენიათ, რომ ამის შესახებ არაფერი იცოდეს პოლიციამ? რადგან პოლიციამ იცის და თვალებს ხუჭავს, ეს უკვე იძლევა ასეთი დასკვნის გაკეთების საშუალებას. მოგეხსენებათ, მუნიციპალური პოლიცია ქალაქის მერს ექვემდებარება. და, თუ პოლიცია თვალს ხუჭავს, ე.ი. ქალაქის მერიც ხუჭავს ამაზე თვალს.

– თქვენი ინფორმაციით, ვინ აკონტროლებს დღეს საქართველოში ნარკობიზნესს?

– მერაბიშვილი. ეს ყველამ იცის, რად უნდა ამას ბევრი ლაპარაკი. მაგრამ მე დარწმუნებული ვარ, რომ თბილისის მასშტაბით ამ გზით მიღებულ შემოსვლებს მერაბიშვილი უგულავას უნაწილებს, ისინი ერთად მფარველობენ ამ ბიზნესს.

– შინაგან საქმეთა მინისტრის ბოლოდროინდელი გააქტიურება პოლიტიკოსთა და პოლიტიკის ექსპერტთა ერთმა ნაწილმა მერაბიშვილის მიერ პოლიტიკურ ასპარეზზე დამოუკიდებლად გამოსვლის მცდელობად შეაფასა. როგორ ფიქრობთ, რა არის დღეს ვანო მერბიშვილის მთავარი პოლიტიკური მიზანი?

– ქართულ პოლიტიკაში პოპულარულია „შარდის“ თემა. როდესაც შარდი გუბდება, წნევის აწევას იწვევს. კაცი ფიქრობს, თუ შეიძლება, სააკშვილი იყოს პრეზიდენტი, რატომ არ შეიძლება, იყოს მერაბიშვილიც?
წყარო: "ახალი7დღე"

მოძრაობა "ორთავიანი არწივის" სიმბოლოთი



მადლენა მაჭარაშვილი
მედიაჰოლდინგ „ჯორჯიან თაიმსის“ ხელმძღვანელმა მალხაზ გულაშვილმა ახლახან სახალხო მართლმადიდებლური მოძრაობის ხელმძღვანელობაც ითავა. მოძრაობას უკვე შემუშავებული აქვს დეკლარაცია, რომელსაც ორგანიზაციის გერბი – ორთავიანი არწივი ამშვენებს. გულაშვილი ამბობს, რომ რუსეთთან ურთიერთობის თვალსაზრისით ბოლო დროს რაც გაკეთდა, მედვედევთან მისი ურთიერთობის დამსახურებაა, ზურაბ ნოღაიდელმა კი ეს ყველაფერი, უბრალოდ, მიიწერა.

- ბატონო მალხაზ, რას გულისხმობს სახალხო მართლმადიდებლური მოძრაობა? რის მიღწევას აპირებთ ამ მოძრაობით?

– ჩვენი მოძრაობის ძირითადი მიზანია, შეინარჩუნოს, დაიცვას და გააძლიეროს საზოგადოების ეროვნული ცნობიერება. ჩვენთვის უმთავრესია სოციალური საკითხების წამოწევა. პოლიტიკოსები საარჩევნო პროგრამას ამომრჩეველს არგებენ, ჩვენ ამომრჩეველზე არ ვმუშაობთ. ქვეყანაში ადამიანთა 98% სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ არის. 2% კი სახელისუფლებო ელიტაა, რომელიც ელიტურ კორუფციაშია ჩართული. საქართველოში ბიზნესის კეთება შეუძლიათ მხოლოდ ბენდუქიძეს, კეზერაშვილს, როგორც შევარდნაძის დროს შეეძლო ჯოხთაბერიძეს. ქვეყანაში არ არსებობს თავისუფალი პრესა, ტელევიზიებს ხელისუფლება აკონტროლებს. ხალხს პირდაპირ ქუჩაში ხოცავენ. ხალხის ინტერესი არსად არის დაცული. ჩვენ გვაქვს ინიციატივა, რომ სახელმწიფომ ყველა სტუდენტს გადაუხადოს სწავლის საფასურის ნახევარი.
უნდა დავიცვათ ასევე დევნილთა უფლებები. ბევრი მათგანი გამოყარეს საცხოვრებელი სახლებიდან. ხელისუფლება მათ დისკრედიტაციას ეწევა. მათი შემწეობა 235 ლარამდე უნდა გაიზარდოს.

ჩვენი ამოცანაა, გავლენა მოვახდინოთ ეკონომიკაზე. ქვეყანაში დღეს არ არსებობს ანტიმონოპოლისტური სამსახური. შაქრის ბიზნესზე მონოპოლია აქვს კონკრეტულ ადამიანებს. მსოფლიო ბაზარზე 1 კილოგრამი შაქრის ფასი 75 თეთრს არ აღემატება, ჩვენთან კი 2 ლარზე ძვირად ყიდიან.

- ამბობთ, რომ სახალხო მართლმადიდებლური მოძრაობა არ არის პოლიტიკური ორგანიზაცია, თუმცა აშკარად პოლიტიკური ამოცანები გაქვთ. სად გადის ზღვარი პოლიტიკური და საზოგადოებრივი მოძრაობების მიზნებსა და ამოცანებს შორის?

- პოლიტიკური მოძრაობა არჩევნებში მონაწილეობს, ჩვენ კი ამ ეტაპზე არჩევნებში მონაწილეობის სურვილი არ გვაქვს.

- მაგრამ მომავალში ხომ აპირებთ?

- არ ვიცი, შემდეგ ეტაპზე რას ვიზამთ. ამ სიტუაციაში არჩევნებში მონაწილეობას აზრი არ აქვს და ხვალ რა მოხდება, ვნახოთ.

– საკითხები, რომლებზეც თქვენ საუბრობთ, პირველად არ დასმულა. სოციალურ თემებზე მუდმივად აკეთებენ აქცენტს „ლეიბორისტებიც“, სხვებიც... ერთი სიტყვით, პოლიტიკური პარტიებისთვის მომგებიანი თემაა. რითი იქნებით ამ მხრივ მათგან განსხვავებული?

- ჩვენი მექანიზმია საზოგადოებრივი აქტიურობა. ჩვენი თანამოაზრეები ცნობილი ადამიანები არიან. 5 ათასი წევრი უკვე გვყავს. მხარდამჭერთა რიცხვი ყოველდღიურად იზრდება.

- ბევრს საუბრობთ მართლმადიდებლურ იდეოლოგიაზე და მოძრაობის მიზნებშიც ეს საკითხი პრიორიტეტულად გაქვთ მიჩნეული. საპატრიარქოსთან თუ გაქვთ კავშირი, ან შეთანხმება კონკრეტულ საკითხებზე?

- მიმაჩნია, რომ არასამთავრობო ორგანიზაციის შექმნაზე პატრიარქის ნებართვა არ არის აუცილებელი. ჩვენ ვაკეთებთ მართლმადიდებლურ და ქართულ საქმეს, რომელიც არის ღვთითკურთხეული. დღეს მოდად იქცა ყველა საკითხში პატრიარქის გარევა.

ჩვენ ჯეროვან პასუხს გავცემთ ყველას, ვინც შეეცდება ეკლესიის შეურაცხყოფას, მაგრამ არ ვაპირებთ, რომ პატრიარქი გავხადოთ პასუხისმგებელი ჩვენს მოძრაობაზე. ეს არის თავისუფალი მოძრაობა. მართლმადიდებლობაც ყველაზე თავისუფალი რელიგიაა დედამიწაზე არსებულ რელიგიებს შორის. სახალხო მართლმადიდებლურ მოძრაობას აქვს გერბი, რომელზეც ორთავიანი არწივია გამოსახული.

- ორთავიანი არწივი რუსეთის გერბზეც არის გამოსახული. ეს ხომ არ მიანიშნებს რუსეთთან თქვენს კავშირზე?

- არაფერი რუსული აქ არ არის. ორთავიანი არწივი არ არის რუსების მოგონილი. ამ სიმბოლოს ჯერ კიდევ შუმერები იყენებდნენ. ორთავიანი არწივის გამოსახულება გვხვდება ძველ ქართულ ისტორიულ წყაროებშიც. ეს სიმბოლო მოგვიანებით სხვადასხვა იმპერიამ გამოიყენა. ჩვენ გერბზე ის ორთავიანი არწივია გამოსახული, რომელზეც ვაჟა–ფშაველამ ლექსი დაწერა „არწივი ვნახე დაჭრილი, ყვავ–ყორნებს ეომებოდა“...

– მაგრამ ვაჟა–ფშაველა ხომ ორთავიან არწივზე არ საუბრობს...

–ეს ის არწივია, რომელსაც მოურჩა ჭრილობები და აპირებს, ყვავ–ყორნებს ეომოს. ვაჟას არწივი დღეს დაწყვილებულია.

- “მეწყვილე“ ვინ არის?

- წყვილს ქმნის ეკლესია და ეროვნულად მოაზროვნე საზოგადოება. ისინი ერთად, ერთიანი ძალისხმევით გაწმენდენ საქართველოს ყვავ–ყორნებისგან.

- რუსული კავშირების გამოყენების გამო პრორუსული პოლიტიკის მხარდამჭერად მიგიჩნევენ. აღიარებთ თქვენს პრორუსულ ორიენტაციას?

- ვინ რას ამბობს, ნაკლებად გვაინტერესებს. მთავარია, ჩვენ რას გავაკეთებთ. სააკაშვილზე რუსული ძალა ვინ არის საქართველოში? სერგო ორჯონიკიძემ თუ სოჭი და საინგილო გასცა, სააკაშვილმა ცხინვალი და აფხაზეთი უფეშქაშა რუსებს. საქართველოში თუ რამე მნიშვნელოვანი ობიექტია, ყველა რუსებს აქვთ ნაყიდი. სააკაშვილმა „ენგურჰესი“ ომის შემდეგ ჩუმად მიჰყიდა რუსებს. კიდევ ჩვენ ვართ რუსული ძალა? ვამბობთ, რომ რუს ხალხთან დილოგის შეწყვეტა არ არის მართებული, თუ ეს ნიშნავს პრორუსულ ორიენტაციას, მაშინ ჩათვალეთ, რომ ვარ პრორუსული. ჩვენ უნდა დავიცვათ სახელმწიფოებრივი ინტერესები ყველასთან: ამერიკელთანაც, რუსთანაც, ფრანგთანაც.. ტელევიზიებით რომ „გვაბოლებენ“, რეალურად ასე არ არის საქმე. მსოფლიოში ახალი გეოპოლიტიკური რეალობა შეიქმნა. ამ ვითარებაში საქართველო ნეიტრალური უნდა იყოს.

- ნეიტრალიტეტის მხარდაჭერა და ნატოში საქართველოს ინტეგრაციის წინააღმდეგ გამოსვლა ის პრინციპებია, რომლებსაც პრორუსული იდეოლოგიის ძალები ემხრობიან.

- ნატო არის უტოპია, რომელიც ქართველ ხალხს თავს მოახვიეს. ნატოს წევრი ქვეყნები -საფრანგეთი და გერმანია, არასდროს დაუჭერენ მხარს ამ ალიანსში საქართველოს გაწევრიანებას, არ დაუჭერენ მხარს თუნდაც იმ ფსევდოლიბერალური ღირებულებების გამო, რომლებიც საქართველოში მკვიდრდება.

ჩვენი მიზანია, საქართველომ შექმნას ახალი უსაფრთხოების სისტემა კავკასიაში. ეს ამერიკასა და რუსეთის შეთანხმების შემთხვევაში იქნება შესაძლებელი. უნდა შეიქმნას კავკასიის უსაფრთხოების საბჭო, რომელშიც შევლენ რეგიონის მოთამაშეები: რუსეთი, ირანი, თურქეთი და გლობალური მოთამაშეები: ჩინეთი, აშშ და ევროკავშირი. დღეს კავკასიის თემით მთელი მსოფლიო მანიპულირებს. ჩვენ სრული უფლება გვაქვს, ვმონაწილეობდეთ ამ „გარჩევებში“. ეს პროექტი შევთავაზე ამერიკულ და რუსულ მხარეებს. ორივე ქვეყნის პოლიტიკური წრეებიდან გამომეხმაურნენ. ჩვენთვის კავკასიური ნეიტრალიტეტი ერთადერთი სწორი გზა და გამოსავალია. ჩვენ არც ამერიკას ვეწინააღმდეგებით და არც რუსეთს, თუ ეს უკანასკნელი თავის ბაზებს კავკასიიდან გაიყვანს.

- თვეების წინ მედიით ვრცელდებოდა ინფორმაცია, რომ ალექსანდრე ებრალიძის საარჩევნო კამპანიის ხელმძღვანელი შეიძლება გახდეთ. რა ურთიერთობა გაქვთ ებრალიძესთან და დაუჭერთ თუ არა მხარს მის ამბიციას საქართველოს პრეზიდენტობაზე?

– ალექსანდრე ებრალიძეს კარგად ვიცნობ. მსგავსი ამბიციები საქართველოშიც ბევრს აქვს, თუმცა ჯერ ვერ ვხედავ პრეზიდენტობის რეალურ კანდიდატს. მითუმეტეს, ასეთი არ არის ებრალიძე. ჩემი აზრით, ამ თვალსაზრისით ის ფუჭად შრომობს. ებრალიძე, ხუბუტია და სხვები, თუ სურთ ქართული საქმის კეთება, შემოუერთდნენ ჩვენს მოძრაობას და გაიზიარონ ჩვენი პრინციპები. ამის შემდეგ თუ უნდათ, პრეზიდენტები გახდნენ, თუ უნდათ – პრემიერმინისტრები.

– შესთავაზეთ ებრალიძეს თანამშრომლობა?

– თავის დროზე ვუთხარი ჩვენი პროგრამების შესახებ, თუ ვერ გაიგებს, ორმოცდაათჯერ ვერ გავუმეორებ. დღეს ვინც ცდილობს, საქართველოში პრეზიდენტი გახდეს, აშკარად სჭირდება ფსიქიატრიული შემოწმება. ქვეყანა იმდენად მძიმე მდგომარეობაშია, რომ მას, ვისაც სურს, ქვეყნის მართვის პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე აიღოს, ნამდვილად სჭირდება ფსიქიატრიული შემოწმება. ქართველმა ხალხმა კიდევ ერთხელ აღარ უნდა დაუშვას შეცდომა და ფსიქიურად გაუწონასწორებელი ადამიანი არ უნდა აირჩიოს. ჩვენ არ ვართ ოპოზიციური ძალა. მხარს დავუჭერთ ყველას, ვინც ჩვენს პროგრამებსა და მიზნებს დაეთანხმება.

– ანუ „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ თანამშრომლობასაც არ გამორიცხავთ?

–„ ნაციონალურ მოძრაობაში“ არიან ადამიანები, რომლებიც უფრო მართლმადიდებლობენ, ვიდრე ოპოზიციონერები.

– იქნებ გვარებიც დაგვისახელოთ, „ნაციონალური“ მოძრაობის“ რომელ წევრებს გულისხმობთ?

– რას ამბობთ, ეს რომ ვთქვა, ხვალ ეს ადამიანები, შესაძლოა, კედელზე გააკრან. ბევრმა დაუჭირა კონკორდატს მხარი. დარწმუნებული ვარ, „ნაციონალურ მოძრაობაშიც“ მრავლად მოიპოვებიან ადამიანები, რომლებსაც სურთ ჩვენი იდეოლოგია წამყვანი იყოს. ჩვენ დავით აღმაშენებლის, თამარ მეფისა და ვახტანგ გორგასლის საქართველო გვინდა. საქართველოს ჰოლანდიად გადაქცევას არ დავუშვებთ.

- 2009 წლის გაზაფხულზე თქვენ „ჯორჯიან თაიმსის“ დახურვის გადაწყვეტილება იმ მიზეზით მიიღეთ, რომ ხელისუფლება ზეწოლას ახორციელებდა, რა რეაგირება მოჰყვა თქვენს ამ განცხადებას და რამდენიმე თვეში, გაზეთის აღდგენა რომ გადაწყვიტეთ, ხელშეუხებლობის გარანტია მიიღეთ?

– არანაირი გარანტია არ მიმიღია. გახსოვთ, ალბათ, იმ დროს ჩემს 16 წლის შვილს კრიმინალური პოლიციის თანამშრომლები დაესხნენ თავს. ბავშვს საფრთხე დაემუქრა. გაზეთის დახურვა გამაფრთხილებელი საპროტესტო აქცია იყო. ეს ნაბიჯი რეზონანსული აღმოჩნდა. ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტიდან გამომეხმაურნენ. სხვათა შორის, თავდასხმის ფაქტი დღემდე არ გამოუძიებიათ. პროკურატურამ ვითომ დაიწყო გამოძიება, მაგრამ არ დაასრულა.

გაზეთის გამოცემა რომ შეწყდა, ჩვენი იდეოლოგიის მოწინააღმდეგეებმა სიხარულის ტაში შემოჰკრეს: „ჯორჯიან თაიმსი“ ფინანსური კრიზისის გამო დაიხურაო. გამოცემა რომ აღდგა, მერე თქვეს: პუტინი აფინანსებსო. საბედნიეროდ, ქვეყანაში არის ხალხი, რომელიც ქართულ ღირებულებებს იცავს და მზად არის, ამ მიზნით ფინანსებიც გაიღოს.

- „ჯორჯიან თაიმსს“ ბეჟუაშვილის და კირკიტაძის გაზეთად მიიჩნევენ, ეს ჩვენს გაზეთთან ინტერვიუში ზურაბ ნოღაიდელმაც თქვა. მართლა აფინანსებენ თქვენს გამოცემას ეს ადამიანები?

– ნეტავ მართლა დაგვაფინანსონ. ამ საკითხზე ნოღაიდელს პირადად ვესაუბრე. ვუთხარი: 75 მილიონი რომ აქვს, ეს კირკიტაძემ კი არ დაწერა, თავად დავწერე–მეთქი. ნოღაიდელზე კომენტარების გაკეთება არ მსურს, მაგრამ ერთს მაინც ვიტყვი: რასაც ის იბრალებს, ეს ჩვენი კომისიის გაკეთებულია. ვგულისხმობ რუსეთთან საჰაერო მიმოსვლის აღდგენას, რუსულ ბაზარზე ქართული პროდუქციის დაბრუნებას, ლარსის საბაჟოს გახსნას და მომავალში სავიზო რეჟიმის აღდგენას. მედვედევმა პირადად მხოლოდ ჩემთან განაცხადა, რომ ამ ყველაფერს გააკეთებდა.

– თქვენ უშუალო კავშირი გაქვთ რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტთან?

– დიახ, ასეა, რა პრობლემაა. ვხვდები ხოლმე. მედვედევს 2004 წლიდან ვიცნობ. მაშინ ადმინისტრაციის უფროსი იყო. ბევრ კონფერენციაში ერთად ვმონაწილეობდით. რუსეთში ყველა პოლიტიკური წრის წარმომადგენელს ვიცნობ, ვიცნობ იქაურ პოლიტოლოგებს, ჟურნალისტებს და ბიზნესმენებსაც, ამაში კრიმინალური არაფერია. ნაცნობები მხოლოდ რუსეთში არ მყავს, ბევრს ვიცნობ უკრაინაში, ბელორუსიაში, აზერბაიჯანში, სომხეთში, თურქეთში, ირანში. გეტყვით იმასაც, რომ საარჩევნო კამპანიის დროს მიმოწერა მქონდა ამერიკის დღევანდელ პრეზიდენტთან ბარაკ ობამასთანაც.

Saturday, April 24, 2010

პრეზიდენტობის "ამბიცია"


ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან

მადლენ მაჭარაშვილი
ლევან ნასრაშვილი
(ქეთი მღებრიშვილის ფოტო)

- დღეს პეტერბურგში ებრალიძის მიერ ორგანიზებული შეხვედრა იმართება. რატომ არ წახვედით ამ შეხვედრაზე? არ მიგიწვიეს?


- არ მივუწვევივარ. კიდეც რომ მივეწვიე, არ წავიდოდი. არ მიმაჩნია, რომ იქ რამე მნიშვნელვანი განიხილება ან წყდება. დიდი მნიშვნელობა აქვს იმასაც, ვინ არის ორგანიზატორი. თუმცა, ჩემი უარით არ ვაფასებ იმ ადამიანების ქმედებებს, ვინც იქ წავიდა, ყველას აქვს უფლება, თავად მიიღოს გადაწყვეტილება, სად წავიდეს და სად არა. ამ ღონისძიებაში მონაწილეობა ქვეყნის დაქცევადაც არ მიმაჩნია.

- ოპოზიციაში გადასულ ნინო ბურჯანაძეს 2009 წლის 9 აპრილის მიტინგზე უკმაყოფილო შეძახილებით შეხვდა საზოგადოება. მაგრამ თქვენი ბოდიშის შემდეგ პროტესტი შეწყდა. ერთი წლის შემდეგ, 9 აპრილის მემორიალთან მისულს, ხალხმა ისევ გამოგიცხადათ პროტესტი. როგორ ფიქრობთ, რატომ აღმოჩნდა საზოგადოებისთვის პუტინთან შეხვედრა სააკაშვილის ხელისუფლებასთან თანამშრომლობაზე უფრო მიუღებელი?

– თამამად შემიძლია გითხრათ, რომ 2010 წლის 9 აპრილს ამ დღეს „პროტესტის“ განწყობაზე იყო მხოლოდ ერთი ადამიანი, რომელიც წინა დღეს მთელი დღის განმავლობაში რეალტივის, ანუ სახელისუფლებო ტელევიზიის, ეთერში იჯდა და საუბრობდა. არც 2009 წლის 9 აპრილს გამოუხატავთ ჩემ წინააღმდეგ მასობრივი პროტესტი. იქ იყო ადამიანების ერთი ნაწილი, რომლებიც გულწრფელად უსტვენდნენ. ეს არც მიკვირს, ბევრი იყო ისეთი ადამიანი, რომელმაც არ იცოდა, ხშირ შემთხვევაში რა იდგა ჩემი გადაწყვეტილებების ან კონკრეტილი მოქმედებების უკან. იყვნენ ადამინები, რომლებიც ჩემგან მეტს ელოდნენ და ვერ შევძელი მათი იმედის გამართლება. დამსტვენი საზოგადოების აბსოლუტური უმრავლესობა ერთნაირი სასტვენებით იყვნენ შეიარაღებულები, ისინი ნამდვილად იყვნენ შემოგზავნილები.
მე ყველა ვითარებაში გულწრფელი ვარ. გულწრფელი ვიყავი სახელისუფლებო გუნდშიც და ასეთივე ვარ ოპოზიციაშიც.

- ხშირად ამბობთ, რომ ხელისუფლებიდან თქვენი წასვლის შემდეგ გახდა სააკაშვილის საომარი აგრესია უმართავი. რატომ ვერ მართეთ იგი 2004 წლის ზაფხულში, როცა თქვენ ხელისუფლების მეორე პირი იყავით და ხელისუფლება საომარ პროცესებში ჩაება? და თუ რამე სცადეთ და არ გამოგივიდათ, რატომ არ საუბრობთ დღეს ამის შესახებ?

- იმ დროს სააკაშვილი თავისი ხელისუფლების ზენიტში იყო. პრაკტიკულად, უპირობო მხარდაჭერა ჰქონდა საზოგადოების უდიდესი ნაწილის მხრიდან. შემდეგ მოვლენები ძალიან სწრაფად განვითარდა. ცხინვალში მიმდინარე საომარი პროცესების შესახებ მაშინ შევიტყვე, როცა ვითარება უკვე გამწვავებული იყო. არ დაგეთანხმებით იმაში, რომ ვერ შევძელი პროცესების შეჩერება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის რაც 2008 წლის აგვისტოში მოხდა, 2004 წელს მოხდებოდა. მაშინ ჩვენ მალევე დავიწყეთ დიალოგი როგორც ე.წ სამხრეთ ოსეთის, ისე რუსეთის ხელიუფლებასთან და შევძელით ფართო მასშტაბიანი საომარი მოქმდების თავიდან აცილება. სერიოზული საფრთხეები არსებობდა მანამდეც და მის შემდეგაც. ასეთი იყო, მაგალითად, იგივე ბათუმის რევოლუცია. მაშინ მე რეალურ სისხლისღვრას გადავარჩინე საქართველო და კონკრეტულად აჭარა, არსებობდა საფრთხე, რომ ქვეყანა დაშლილიყო. ძალიან კარგად ვიცი იმის ფასი, რა გავუკეთე მე ჩემს ქვეყანას. როგორც ჩანს, დადგა დრო, ამის შესახებ მეტი ვილაპარაკო. ჩემი პოზიცია ძალიან ცუდად გამოიყენა ბევრმა, მათ შორის, ოპოზიციონერმა კოლეგებმა, რომლებიც დღეს სააკაშვილის კრიტიკის ნაცვლად ერთმანეთის კრიტიკით არიან დაკავებულები და იმავდროულად არ იშურებენ ისრებს ჩემი მიმართულებით. დღეს გარკვეული პოლიტიკური ძალების ლიდერები თავს აძლევენ უფლებას, ილაპარაკონ იმაზე, რომ 2009 წლის 9 აპრილი ბურჯანაძეს ცოდვებისა და შეცდომების ჩამოსარეცხად სჭირდებოდა, რომ ისინი არ აპირებდნენ 9 აპრილის აქციებში მონაწილეობას, მაგრამ მაინც ჩაერთნენ. ასეთი განცხადებები თავად ამ პოლიტიკოსების უსუსურობაზე მეტყველებს.

- რატომ არ გიყვართ თქვენს პოლიტიკურ წარსულზე საუბარი?

- სრული პასუხისმგებლობით შემიძლია გითხრათ, რომ არაფერი გასარეცხი და ჩამოსარეცხი ბურჯანაძეს არ სჭირს. პოლიტიკაში და, მით უფრო, დიდ პოლიტიკაში ნამდვილად არის შეცდომებიც და თუ ამ შეცდომების გაანალიზების, აღიარებისა და მით უფრო ბოდიშის მოხდის უნარი გაქვს, ეს საკმარისია იმისთვის, რომ წარსულზე საუბარი დამთავრდეს. რომ დავდოთ სასწორზე ბურჯანაძის შეცდომები და ბურჯანაძის მიერ გაკეთებული საქმეები, გარწმუნებთ, გაკეთებული საქმეები შეცდომებს ბევრჯერ გადაფარავს.

საზოგადოებას ყოველთვის აქვს კრიტიკის უფლება, მაგრამ ქართველი პოლიტიკოსებიდან არც ერთს არა აქვს მოსახლეობასთან საუბრის უფრო მეტი მორალური უფლება, ვიდრე მე. ყველამ თავის ცოდვებს მიხედოს. ნუ მაიძულებენ, გარკვეულ დეტალებზე უფრო მეტი ვილაპარაკო.

- თქვენ ბევრი გაკრიტიკებთ იმის გამო, რომ არასდროს გითქვამთ ხელისუფლებაში ყოფნის დროს ჟვანიას სიკვდილზე განსხვავებული აზრი. კმაყოფილი ხართ თუ არა გამოძიების შედეგებით და მიგაჩნიათ თუ არა, რომ გამოძიება სწორად წარიმართა?

- ამ საკითხზე დღესაც ის პოზიცია მაქვს, რაც ხელისუფლებაში ყოფნის დროს მქონდა. მაშინაც ვამბობდი, რომ ეს ფაქტი უნდა იყოს სერიოზულად გამოძიებული და გამოძიების მასალები განსაჯაროებული. უკაცრავად, რა კრიტიკული პოზიცია უნდა მქონოდა? ჟვანიას ცოლს არ ჰქონია უფრო კრიტიკული პოზიცია, მის უახლოეს თანაგუნდელებს არ ჰქონიათ. რა უნდა მეთქვა, როცა ხელმოსაჭიდი არაფერი მქონდა. მე რა, გამომძიებელი ვარ, პროკურორი, თუ დაცვის თანამშრომელი და ვიცოდი, იქ რა ხდებოდა და დავმალე? რა ინფორმაცია შეიძლება ჰქონოდა პარლამენტის თავმჯდომარეს? მე ვეყრდნობოდი მასალებს, რომელთაც დროდადრო მაწვდიდნენ და აწვდიდნენ უშიშროების საბჭოს. აუცილებელია, რომ გამოძიება დასრულდეს და მასალები გამოქვეყნდეს, რის შემდეგაც ყველას გვექნება შესაძლებლობა, ვიცოდეთ, რა წერია სინამდვილეში ამერიკელების საექსპერტო დასკვნაში. ფაქტების გარეშე კი ძალიან ძნელია ასეთი უმძიმესი დანაშაულის ვინმესთვის დაბრალება.

- იმ დროს თქვენ ხელისუფლებაში მეორე პირი ბრძანდებოდით, რატომ არ შეუწყვეთ ხელი გამოძიების დაჩქარებას?

- პარლამენტის თავმჯდომარეს გამოძიების ჩატარების უფლება არ აქვს, გამოძიების დაჩქარებაც შეიძლება მხოლოდ რიტორიკულად მოითხოვო, რადგან შესაბამისი ორგანოები ყოველთვის მოძებნიან საფუძველს, გითხრან, დამატებით მასალებს ვიხილავთო. ძნელია, გამომძიებელს ეკამათო, როდის რა უნდა გააკეთოს. საგულისხმოა, რომ ისეთმა დემოკრატიულმა ქვეყანამაც კი, როგორიც აშშ-ია საბოლოოდ ვერ გამოიძია კენედის მკვლელობა.

- ჩვენ გავეცანით ჟურნალისტურ გამოძიებას, რომლის თანახმადაც, თქვენ პარლამენტის თავმჯდომარედ ყოფნის პერიოდში ხშირად არღვევდით პარლამენტის დებულებას და მივლინებებში დაფრინავდით ბიზნესკლასის სალონით. ამის უფლება კი პრეზიდენტის ბრძანებულების თანახმად, მხოლოდ ფორსმაჟორულ სიტუაციებში გქონდათ. რატომ არღვევდით კანონს?

- რას ლაპარაკობთ? პირველად მესმის ასეთი ბრძანებულების შესახებ. როგორ წარმოგიდგენიათ, პარლამენტის თავმჯდომარემ რატომ უნდა იმგზავროს ეკონომკლასით. არ მახსოვს არც ერთი ფრენა, როდესაც ფრენის პერიოდიც კი მუშაობისთვის არ გამოგვეყენებინა. ვამზადებდით გამოსვლის ტექსტს, ვასწორებდით დოკუმენტებს. პარლამენტის თავმჯდომარეობის პერიოდში ხშირ შემთხვევაში აეროპორტში ვიცვლიდი ხოლმე ტანსაცმელს, დამატებითი გადასახადი რომ არ გადაგვეხადა სასტუმროში. დღეს ვფიქრობ, რომ ეს დიდი შეცდომა იყო. მახსოვს, ავსტრიის აეროპორტში ქალბატონს, რომელიც VIP- ი დარბაზში მუშაობდა, მაშინდელმა ჩვენმა ელჩმა, ვიკა დოლიძემ, უთხრა, რომ აეროპორტის ტუალეტში სასწრაფოდ უნდა შევიდეს ტანსაცმლის გამოსაცვლელად ქალბატონი, რომელიც პარლამენეტის თავმჯდომარეა და გაეროს ღონისძიებაზე სიტყვით გამოდისო. იმ ქალს გაკვირვებისგან თვალები ისე გაუფართოვდა, ლამის გადმოუცვივდა. ტუალეტში პარლამენტის თავმჯდომარის მიერ ტანსაცმლის გამოცვლა უფრო დიდი დანაშაულია, ვიდრე ბიზნესკლასით მგზავრობა. ამის გამო ნამდვილად არავის მოვუხდი ბოდიშს. ღამის რეისების დროს იმ ბიზნესკლასში ხან ერთი, ხან მეორე თანამშრომელი გადმოჯდებოდა ხოლმე და ერთად ვასწორებდით დოკუმენტებს. დილის ექვს საათზე ჩასული ათ საათზე შეხვედრებს ვმართავდით. არც ერთი ბრძანება, ბრძანებულება ან რეგლამნეტის მუხლი ბიზნესკლასით მგზავრობას არ მიკრძალავდა. სრული პასუხისმგებლობით გეტყვით, რომ კანონი არასდროს დამირღვევია. ჩვენი ხარჯები იყო აბსოლუტურად ოპტიმალური და მინიმალური. მესმის, ისეთ ქვეყანაში ვცხოვრობთ, რომ დიდი ფუფუნების უფლება არ გვაქვს, მაგრამ საზოგადოებამ კარგად უნდა გაითავისოს, რომ არ შეიძლება ვიზიტით მყოფ პარლამენტის თავმჯდომარეს მოსთხოვოს, სასტუმროდან პრეზიდენტის სასახლეში შეხვედრაზე მეტროთი წავიდეს. თავს მასხრად ნუ ავიგდებთ.

- თქვენი პარტია არ მონაწილეობს ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში. რატომ? გგონიათ, რომ ეს უშედეგო ბრძოლა იქნება?

- არ მგონია. ზუსტად ვიცი. ჩვენი უპასუხისმგებლო და არაადეკვატური ხელისუფლების გამო დღეს ქვეყანას ბევრი პრობლემა აქვს, ამ დროს პრეზიდენტი სხვა ქვეყანაში 20-დღიანი ვიზიტით მიდის. ამერიკის შეერთებულ შტატებში პოლონეთიდან იმისთვის დაბრუნდა, რომ დონალდ ტრამპს შეხვედროდა და მასთან თამბაქოს მოხმარების პრობლემაზე ესაუბრა.

- დაგვეთანხმებით, ალბათ, რომ პოლიტიკური პარტიის მთავარი დანიშნულება არჩევნებში მონაწილეობაა.

- ნორმალურ ქვეყანაში ასეა. უკაცრავად პასუხია, მაგრამ რესპუბლიკური პარტიაც არსებობდა საბჭოთა კავშირის დროს, მაგრამ მონაწილეობდა არჩევნებში? არ მონაწილეობდა იმიტომ, რომ ამას არ დაუშვებდა საბჭოთა ხელისუფლება და არც თავად ისურვებდნენ, რადგან აზრი არ აქვს ისეთ არჩევნებში მონაწილეობას, რომლის შედეგებიც წინასაწარ იცი. დღეს, როდესაც მედია არ არის თავისუფალი, ბიზნესი დატერორებულია და ვერავინ გაბედავს ოპოზიციური პარტიებისთვის ფულის მიცემას, სოდი, კუდი და კრიმინალური პოლიცია მხოლოდ ადამიანების დაშინებაზე მუშაობენ. ხელისუფლებამ შეძლო ოპოზიციაში სერიოზული განხეთქილების შემოტანა: ზოგი მოისყიდა, ზოგი შეაშინა და ზოგი მოატყუა. ოპოზციური ერთიანობა ვერ შედგა. თანაც თვითმმართველობისა და თბილისის მერის არჩევნები ვერ გახდა მიმზიდველი სრულიად ოპოზიციური სპექტრისთვის. ამ არჩევნების შედეგს მნიშვნელობა არ აქვს - ჩვენი ქვეყანა დღეს, ფაქტობრივად, დინამიტის კასრს ჰგავს. ჩეჩნებთან პირადაპირი ურთიერთობების აღიარებით, ჩერქეზების გენოციდის აღიარებით, ბირთვული იარაღის უკანონო ტრანზიტში რუსეთის დადანაშაულებით და სხვა მსგავსი განცხადებებით სააკაშვილი ანთებული ასანთის როლს ასრულებს. რაც უნდა კარგი მერი აირჩიონ თბილისში, ვერ შეაკავებს სააკაშვილს, თუ ის მოინდომებს, 2008 წლის მსგავსად გასცეს ცხინვალის დაბომბვის ბრძანება. ქვეყანაში ერთ-ერთი გამოსავალი არის ვადამდელი საპრეზიდენტო და საპარალამენტო არჩევნები.

- ანუ თქვენი პარტია მხოლოდ ვადამდელ არჩევნებში მიიღებს მონაწილეობას?

- დიახ.

- საარჩევნო გარემო იმ დროსაც ისეთივე არ იქნება, როგორიც დღეს არის?

- არა. ვადამდელი საპრეზიდენტო არჩევნები ნიშნავს იმას, რომ პრეზიდენტი უნდა გადადგეს. სააკაშვილის გადადგომის შემთხვევაში ეს ხელისუფლება ხუხულასავით ჩამოიშლება, მედიაც თავისუფალი გახდება , პოლიციაც - არაპოლიტიზებული.

- ცნობილია, რომ თქვენი პოლიტიკური ამბიცია საქართველოს პრეზიდენტობაა...

- ვინ მოგახსენათ ეგ?

- არ გსურთ საქართველოს პრეზიდენტობა?

- მე მსურს ამ ქვეყნის ფეხზე დაყენება. ჩემი პოლიტიკური წარსულის მქონე ადამიანთან სიტყვა „ამბიციის“ ხმარება არ არის სწორი. ორჯერ ვიყავი პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელი და რომ მქონოდა იდეაფიქსი, გავმხდარიყავი ქვეყნის პრეზიდენტი, გარწმუნებთ, ბევრად უფრო ადრე გავიბრძოლოებდი მაინც ამისთვის. სააკაშვილს არც 2003 წელს დავუთმობდი პრეზიდენტობას და არც 2008 წელს. ამბიცია მე მაქვს ერთი, მონაწილეობა მივიღო ჩემი ქვეყნის გამთლიანებასა და დემოკრატიის განვითარებაში. ბევრი რამის გაკეთება შემიძლია ამ მიმართულებით.

- რამდენად დამსახურებულად მიიღეთ ხელისუფლებისგან ცნობილი წყნეთის ნაკვეთი სიმბოლურ ფასად და გადაიხადეთ თუ არა მასში სიმბოლურ ფასად განსაზღვრული 1ლარი?
- აბსოლუტურად დამსახურებულად მივიღე და დიახ, ერთი ლარიც გადავიხადე. ეს არ იყო აგარკი, იყო სახლი, სადაც ბოლო რვა წელი ვცხოვრობდი. მე რომ მეკადრა და სხვაგვარად გამეფორმებინა ის სახლი, დღესაც ჩემი იქნებოდა. ვერავინ შემომედავებოდა და არავის ეცოდინებოდა, რა გზით მივიღე იგი. ეს არ ვიკადრე და მივიჩნიე, რომ საზოგადოებას ჰქონდა უფლება, სცოდნოდა სიმართლე. სახლი და ნაკვეთი კანონის და პროცედურების სრული დაცვით მივიღე, როგორც თავის დროზე გადასცეს ედუარდ შევარდნაძეს და ზურაბ ჟვანიას ოჯახს. ამ წესით ათასობით ადამიანს აქვს მიღებული სახელმწიფო ქონება. წყნეთის სახლის გასაღების ჩამოსართმევად ჩემთან მამამთილის დაკრძალვის დღეს მოვიდნენ. კანონის ყველა ნორმა დააღვიეს. მეტიც, კანონი შეცვალეს ამ სახლის კონფისკაციისთვის. მანამდე კი მითვლიდნენ, რომ პრობლემა მოგვარდებოდა, თუ პოლიტიკურად აქტიური აღარ ვიქნებოდი. რომ მცოდნოდა, ხელისუფლება ქვეყანას ტრაგიკულ ომში ჩართავდა და ოპოზიციაში გადასვლა და პარტიას შექმნა მომიწევდა, თავის დროზე მივიღებდი სხვაგვარ გადაწყვეტილებას.

- უარს იტყოდით წყნეთის სახლზე?

- რა თქმა უნდა.

- თქვენი ოპონენტები ხშირად ამბობენ, რომ თქვენს პარტიას აქვს დიდი ფული. რამდენად გამჭვირვალეა პარტიის ფინანსები?

- აბსოლუტურად გამჭვირვალეა. ჩვენ ჩავაბარეთ გასული წლის დეკლარაცია. რამე გაუმჭვირვალე რომ ყოფილიყო, ხომ წარმოგიდგენიათ, რა ამბავს ატეხდნენ. ჩვენ არ გვიჭირს და არც გაგვიჭირდება. ზოგადად, უფრო მეტი ფინანსები თუ გვექნება, წინააღმდეგი არ ვიქნებით. ყველა თეთრი, რომელიც ჩვენს განკარგულებაში იქნება, ყოველთვის სახელმწიფო ინტერესებს მოხმარდება.

- რის ხარჯზე ივსება თქვენი პარტიის ბიუჯეტი?

- ჩვენი მეგობრების, თანაპარტიელების, თანამოაზრეების შემოწირულობების ხარჯზე.
წყარო: www.7days.ge